Ne kadar da uzun,ayrıntılı kariyer planları yapıyoruz. Belki de hiçbir zaman ulaşamayacağımız onlarca hayalin hedefin peşinden tüm gücümüzü tüketip sonra da başarısızlıklarımız için kahrediyoruz kendimizi.Ya da veryansın ediyoruz karşımıza çıkan tüm engellere ve engelleyicilere.
Çünkü hedeflerimiz,ideallerimiz,planlarımız var.Zamanımız az,gaye çok.Yetişmeliyiz,yapmalıyız..Sonra da yeni bir zirvenin köleleşmiş yolcusu olmalıyız. Ev için 10,araba için 5,yazlık için bilmem kaç yılımızı borç kıskacında geçirmeliyiz.Kariyer için bir ömür tüketmeliyiz. Başarmanın gururunu doyasıya yaşamalı, unutmalıyız neler feda ettiğimizi bu yolda. Hayatımız bu hengamenin içinde öyle bir yoğrulmaya başlıyor ki,durup ne yaptığımızı düşünmek aklımıza bile gelmiyor.
Bu sarmalı kendimiz yaşamakla kalmıyor,eşimize,dostumuza,oğlumuza,kızımıza,akrabalarımıza dayatıyor hatta eksik gördüğümüz gayretsizlikleri kıyasıya eleştiriyoruz.
Ülkece tüm eğitim sistemimizi TEOG,YGS,LYS süreçlerine göre kurup,bu sınavlardaki başarıları, başarılı olanları kutsuyor,kibir girdabına sürüklüyor; başarısızlıkları ve başarısızları sistem dışına itmeye çalışıyoruz. Değersizleştiriyoruz bir an'da. LYS derecelerine arabalar hediye eder burslar verirken,dürüstlük ve insani değerlerin ödülünü kimi zaman sırt sıvazlama olarak basitçe ödüyoruz,kimi zaman enayilik olarak değerlendiriyoruz.
İhmal ettiğimiz bir şeyler olmalı ki,ailede,işyerinde,okulda,sokakta şiddet haberleri,cinnet haberleri,dolandırıcılık,hırsızlık haberleri,madde bağımlılığı,kaçakçılık haberleri ve daha sayamayacağımız yüzlerce toplumsal sorun haberleri gündemimizden düşmüyor. Film seyreder gibi toplumuzun,gelecek nesillerin çürüyüşünü izliyoruz.Sanki biz uzayda yaşıyor;ve toplumdan inanılmaz izole bir yaşantımız varmış gibi, üzerimize kondurmuyoruz çürümüşlüklerin kokusunu.
Oysa sınırlı zaman dilimini kapsayan hayatımızı,nefsimizin istekleri ve konforumuz doğrultusunda yaşamak için harcadığımız enerjinin bir kısmını, sonsuz yaşamımızda mutluluk için harcasak, bambaşka bir dünyanın misafirleri olarak yolumuza devam edeceğiz. Çabalarken boğulduğumuz sorunlarımızın düğümleri birer birer çözülecek.Bizi çevreleyen dayatmaların parçası olmaktan çıkıp,huzurun adresi olacağız. Kavrayacağız içinde bulunduğumuz yeryüzünün sadece ahirete açılan bir merdiven olduğunu.İyiliklerle donattığımızda yukarı çıkaran,kötülüklerle donattığımızda aşağı indiren bir merdiven.
Teog , Lys ve benzeri sınavlarda başarılı olmak için çalışırken,insanlık sınavından kalırsak elimizdeki hiçbir sonucun bizi mutlu edemeyeceğini,üstlerimize,patronlarımıza itaatte son noktaya ilerlerken,asıl itaat edilmesi gerekenin Yüce Allah olduğunu gözardı edersek,hiçbir makamın sonsuz düşüşten daha kalıcı bir makam olamayacağını,hiçbir malın bir gün yok olmaktan kurtulamayacağını ve hiçbir başarının iyi bir insan olmaktan daha üstün bir meziyet olmadığını özümsetirsek ruhumuza işte o zaman kariyer yolunda önemli bir adım atmış oluruz.
İşte bu yüzden en uzun kariyer planımızı,yani ahiret için kariyer planımızı yapmanın vakti gelmedi mi?
