İnsanların en çok boş kaldıkları gün Pazar olsa gerek. Sosyal medya ve cep telefonu uygulamalarından olan yazışmalar, o gün daha belirgin bir artış gösteriyor. Tabi teknoloji olumlu tarafının yanında, beraberinde birçok olumsuzluğu da barındırıyor.
Bunlardan en önemlileri, sosyal medya alanı olan facebook, twitter, instagram. Her birinin ayrı özellikleri var. Birçok kişiden duymuşumdur, facebook alt gruba hitap ediyor o yüzden facebook hesabı açmıyorum. Bir başkası karşı olduğu için açmadığını söylüyor. Elbette hakaret eder bir tarzda söylenmediği, insanları aşağılayan tarzda yaklaşılmadığı sürece hiç problem yok ancak saygı duyarız.
Dedim ya her birinin ayrı ayrı özellikleri var. Twitter yüz kırk karakterle meramını anlatma yeri. Bir arkadaşım, böyle uzun cümleler kurarak yazı yazmak yerine birer satırlık cümlelerle yazı yazmamın daha çok okunacağını söylemişti. Mevcut çok okunan gazete köşe yazarlarının daha çok bu türden yazdıklarını örnek göstermişti. Elbette her yiğidin yoğurt yiyişi farklı. En güzel yazı en az sözcükle birçok meseleyi anlatabilen yazıdır. Bu daha çok şiirlerde kendini gösterir. Sizin sayfalarca anlatmaya kalktığınızı şair bir dize ile anlatır ve şaşakalırsınız. Fakat bizim işimiz hangisinin diğerinden daha iyi olduğunu tartışmak değil. Bir tespitte bulunmak. İnstagramda daha çok fotoğraf paylaşılıyor. Bir de son günlerde varlığından haberdar olduğum snapchat var. Daha çok yirmi yaş altı gençler kullanıyor. Onun özellikleri nelerdir açıkçası çok bilmiyorum.
Buraya kadar sosyal medya boyutuna dikkat çekmeye çalıştım. Asıl üzerinde duracağım konu, başlıktan da anlaşılacağı üzere cep telefonunda yaygın olarak kullandığımız whatsap grupları. Hemen her fırsatta kurduğumuz whatsap grupları. Bu gruplarda çeşit çeşit. Kardeşlerin kendi aralarında kurdukları çekirdek aile whatsap grubu. Bununla yetinmeyip grubu biraz daha büyütelim derseniz kardeşlerin çocukları, gelinleri de dahil ediliyor ve daha büyük bir grup oluşuyor. Bunlar birinci derece aile grupları. Daha çok doğum günleri, Cuma günü gibi önemli günler kutlanıyor.
Mesleğiniz gereği oluşmuş olan gruplar var. Buradan mesleğinizle ilgili paylaşımlarda bulunuyorsunuz. İlişkiler biraz daha yüzeysel.
Bir de bir arkadaşınızın kendi tanıdıklarından oluşan “dostlar”, “derdi olanlar” gibi isimlendirmelerle oluşan karma gruplar. Grubu kuran herkesi tanıyor ama gruptakiler çoğu birbirini tanımıyor. En çok bu tür gruplarda problemler çıkıyor. Biri bir paylaşımda bulunuyor diğeri itiraz ediyor. Bir bakmışsınız birbirini tanımayan iki kişi başlamış kavga etmeye. Kavga biraz ilerleyince, iş tam da burada başlıyor, biri gruptan ayrılıyor. Bu kadar basit. Ben daha fazla dayanamam, senden ve gruptan ayrılıyorum. Bazen de grubu kuran çıkarıyor. Demek istiyor ki ben seni gruptan çıkardım; yani hayatımdan. Bu kadar basit olabilir mi bir insanı hayatından çıkarmak ama bu whatsap gibi gruplarda çok kolay. İlişkilerimizde bu kadar kolay olacak diye endişe duymuyor değilim. Klişe olan bir binayı yapmak aylar, yıllar alırken yıkmak iki dakika bile sürmemektedir yaklaşımından yola çıkarak bu kadar kolay olmamalı diyorum kendimce. Ama whatsapta bir grup yapmanın iki dakikada olduğunu düşününce de ayrılmanın ya da ayırmanın niye bu kadar basit olduğunu anlamak zor gelmiyor.
Ne olursa olsun karşımızdaki sadece et ve kemikten oluşmuyor. Duyguları, kalbi, hisleri olan bir muhatabımız var. Bunları dikkate alarak tuşlara dokunmak zorundayız.
Bu tür yazışmalarda ve sosyal medya ile iletişim kurarken insanımız daha acımasız ve daha rahat olabiliyor. Yüzyüze çok basit halledilecek bir mesele maalesef ekranın gerisinde çok daha sahte cesaret yüklü mesajlarla karşılık bulabiliyor. Bizim bir insanımızı bile harcamak lüksümüz yok. Duygular, düşünceler farklı olabilir. Eğer herkesin aynı olmasını isteseydi Allahü teala yaratma fiili ile herkesi çekik gözlü bir Çinli yapabilirdi. Biz onun yaratma fiiline iman ediyoruz. O, sizleri ayrı ayrı yarattım konuşup tanışasınız ve anlaşasınız buyuruyor. Bize de konuşmak tanışmak ve anlaşmak düşüyor. Selam ile...
Kaleminize bereket İlhan Bey Hocam.