GÖNÜLDE UNUTULAN ELLER…

       İç  çekilerek edilen dualara kalkan eller ne şanslıdır…Kalbin hüznüne, haykırışına, hıçkırığına şahit olan eller…Allah’a ısmarlanan dilekleri gönül limanından uğurlayan eller...Dokunduğu yüreğe, çevreye, şehre sefa ve şifa olan  eller…İyiliğin, dostluğun, huzurun, güvenin, sevginin nefeslendiği  ellere yakın olmak ne de güzeldir! 

     Dervişin biri  köy  meydanında oturmuş  yüreği zikrullah ile meşgul bir şekilde tespih  çekmektedir. O anlarda  köyün güzel kızı Elif elinde sepetle  önünden geçer…Seslenir Elif’e ; “Nereye  gidersin kızım?”  Cevap verir Elif; “Bahçeye, nişanlıma gidiyorum dede”, Derviş tekrar sorar; “Ne götürürsün nişanlına, ne var sepetinde”, “Elma götürüyorum” diye ses verir  Elif. Derviş bir daha sorar; “ Kaç elma var sepetinde?”  Elif’in cevabı oldukça manidardır; “İnsan sevdiğine götürdüğü şeyi  sayar mı hiç, dede?” İliklerine kadar ürperir bu cevap karşısında derviş. Ben niye sayıyorum ki kaç kez Allah dediğimi, diye söylenir içinden ve tespihi koparır atar… 

        Hangi can sayar ki Allah için yaptıklarını! Hangi insan sayar ki sevdikleri, annesi, babası, evladı, komşusu, arkadaşı, çevresi, vatanı için yaptıklarını. Saymamalı da…Böyle hissedenler ellerini gönlün içinde unutanlardır... Bu yüzden değil mi başkaları yaşasın diye elleri feda etmenin kutsallığı, bu yüzden değil mi ellerini çocuklarına  armağan eden anneyi  cennetin beklemesi, bu yüzden değil mi  birinin ayağına taş değmesin diye elleri yere eğilen insanın makamının âla olması…
 
       Her vakit ellerde olsun eller; Allah için bir ele tutunsun, gözyaşının mendile vuslatına vesile, sevgiye yol olsun…

Nefeslendiğimiz, nimetlendiğimiz  güzel ülkemiz Türkiye’mize  edilen bir duaya şahit olsun… Kötülüğe kılıç  çeken, iyiliğe kına olsun, sayan değil, sayılan olsun eller… 

Bülbülü bulması zor olmaz gülün  

Nereye gidersen ellerinle git  

Her nefeste tohum ekerken görün  

Ölüme giderken fidanınla git  

Ekmeği bölünce silkinir toprak  

Dostuna giderken ellerinle git 

Döner dallarına düşen her yaprak  

K/özüne dönerken yüreğinle git…