Batının İslam dünyasına bakışı ve yaklaşımı tarihsel süreçte hep istikrarlı (!) olmuştur. Dünyanın herhangi bir coğrafyasında öldürülen, tecavüze uğrayan, işkence edilen, göç ettirilen, baskı gören vs. müslümansa bunun bir ehemmiyeti yoktur Avrupalı için… Ancak o coğrafyanın sahip olduğu enerji kaynakları, değerli madenleri vs bir şey ifade eder Avrupalıya… Bu hep böyle olmuştur böyle de gidecektir… Modern Avrupalıdan insaf ve adalet beklemek saflıktan öte bir şey değildir…
Hocalı, Bosna, Doğu Türkistan, Irak, Suriye, Filistin gibi yerlerde yaşananlar Avrupalı için bir şey ifade ediyor: ’’hiçbir şey’’… Farklı coğrafyalar olsa da Batı'nın gözünde hepsinin yeri aynı… Arakan özelinde bu durumu daha yoğun yaşıyoruz son günlerde. Piyasadaki o insanlık dışı görüntüler insan olan her canlıyı rahatsız ediyor. Ahlar vahlar, kınamalar, yakınmalar birbirine karışıyor ama nafile… Organize edilen yardım kampanyaları geçici olarak o mazlumların ihtiyaçlarını karşılıyor ama dertlerine derman olmuyor. Daha net ve sonuç alıcı adımlar atmalı duyarlı ülkeler… Maalesef Türkiye dışında ses veren bir islam ülkesi yok. Kimi batıyla ters düşme kaygısında, kimi mezhepçilik yapıyor, bazısı da ülke sınırları dışındaki sorunları yok sayıyor… Ama insanlığın evrensel değerlerini mayasında ve siyasi kodlarında yaşatan Türkiye'nin çabaları var...
Bir Müslüman olarak beni en derinden sarsan ve içimi acıtan müslüman devletlerin kahredici sükutudur. Binlerce masum can gitmiş, onbinlercesi yollara düşmüş ama devlet ricali seviyesinde Türkiye harici bir tepki yok. Daha da ilginci 5 ülkenin tasarrufunda olan BM güvenlik konseyinden medet umuluyor, onlar da sadece kamuoyunun gazını almak adına göstermelik toplanıyor ve dağ fare doğuruyor…
Ne mi yapılmalı? Güçlü bir irade koyabilmeliyiz din kardeşlerimiz adına, İslam devletlerinin öncülüğünde her türlü amborgo veya askeri müdahele katil Mynmar hükümetine… Ama aslolan ne yapılmasından ziyade neden yapılmadığı? Esas mesele bu işte islam devletleri sadece Allahuekber dedikleri için öldürülen kardeşleri için ortak bir akıl, strateji, tavır sergileyemiyorlar. Bagajlarındaki yükleri bir kenara bırakıp, siyasi ikballeri düşünmeyip, ekonomik çıkarları arka plana atıp, mezhepçiliği ve ırkçılığı tedavülden kaldırıp yek bir ruh olmak çok mu zor acaba Allah rızasına talip değilmiyiz…
Kurban bayramını idrak ediyoruz. Ama bu bayramı göremeyen Arakanlı çocuklar aklımıza gelir mi harçlık dağıtırken veya ailemizle kavurma yerken… Gönlümüz daralıyor, boğazımız düğümleniyor veyahut gözümüz buğulanıyorsa mukaddesat için toprağa düşen her bir can için, henüz herşey bitmiş değildir…
Güneş doğudan yükselir, kardeşliğimizden asla ödün vermemeliyiz, bu kadim coğrafya yine insanlığa model olacaktır, gecenin en karanlık anı Güneş'in doğuşuna en yakın andır…
Ve kanaatim o dur ki; Aziz Türk milleti bir uyanışın lideri, mazlumun hamisi ve mağdurun kurtarıcısı olacaktır evvel Allah…