1 Kasım seçimleri birçok açıdan ilginç bir durum arz ediyor. Ülkede herkes, haziranda verdiği karardan seçmenin ne kadarının fikir değiştireceğini merak ediyor.
Gelin sizinle seçime giren dört partiyi ve ona oy veren seçmenin durumlarını tek tek değerlendirelim.
HDP:
Haziran seçiminin sürpriz ve belirleyici partisiydi.
Seçimlere bağımsız olarak girmediler. Bu kararları o günün koşullarında riskli ve cesurca bir hareketti.
Tabanlarından ve Ak parti düşmanı beyaz Türklerden aldıkları destekle barajı aştılar.
Aldıkları oy oranı kendilerini de şaşırttı. Ancak PKK, Kürt sorununda siyasetin söz sahibi olacağını görünce silaha tekrar sarıldı. Denklemde kendisinin hala birinci pozisyonda olduğunu anlattı.
PKK’nın bu tavrı CHP’den gelen beyaz Türk oylarını geri kaçırsa da HDP’nin oyunda ciddi bir azalma beklenmiyor.
Görünen o ki Kürt seçmen, mecliste MHP ile boy ölçüşebilen bir Kürt partisi görmekten heyecanlanıyor .
Dolayısıyla HDP’nin yüzde bir veya bir buçukluk bir oy kaybı olsa da yine barajı aşacağı görülüyor.
CHP:
7 Haziran seçimlerinde aldığı oyla değil de yürüttüğü seçim stratejisi ile olumlu puan kazandı.
Klasik CHP muhalefetini bıraktı.
‘Laiklik elden gidiyor’ diye bağırmadı.
Halkın önüne pek inandırıcı olmasa da ekonomik vaatlerle çıktı.
Ak Parti’nin bu alanda bıraktığı boşluğu doldurmaya çalıştı. Ancak Anadolu insanının derin zihni alt yapısındaki dine mesafeli duruşu sebebiyle bir oy patlaması yapamadı.
Bu seçimde de benzer argümanlarla faaliyetlerini yürütüyor. HDP’ye kaptırdığı yüzde birlik bir oyu var . Belki bu oy oranı tekrar CHP’ye dönebilir.
Bunun dışında CHP de belirgin bir oy değişikliği pek beklenmiyor.
MHP:
7 Haziran’dan yüzde on altı ile çıktı. Ancak seçim sonrası getirilen hemen her teklife hayır demesiyle özellikle MHP’den ziyade Bahçeli tepki gördü.
Ak Parti ile koalisyon kurmadı.
CHP’nin başbakanlık teklifini reddetti.
Erken seçime karşı çıktı.
Azınlık hükümetini kabul etmeyeceğini söyledi.
Seçim hükümetine bakan vermedi.
Tuğrul Türkeş’i Ak Parti’ye kaptırdı.
Meral Akşener’i dışlayıp küstürdü.
Bütün bunlar gözlerin bu seçimde MHP’ye ve MHP seçmenine çevrilmesine yol açtı. MHP’li seçmenin Ak Parti’ye ideolojik yönden yakın olması akıllara acaba MHP’den Ak Parti’ye bir oy kayışı olur mu sorusunu getirdi.
Seçim sonrası Bahçeli’nin her şeye hayır diyen tavrından ve oluşan ekonomik istikrarsızlıktan rahatsız olan bir kısım MHP’li seçmenin Ak Parti’ye oy vermesi açıkçası beklenen bir durum.
MHP’den en az yüzde iki üçlük bir düşüş beklendiğini söyleyebiliriz.
Ak Parti:
7 Haziran seçiminin birincisi ve mağlubuydu. Yüzde kırk bir oyla en yakın partiye yüzde on altı fark attı. Ama tek başına iktidarı yitirdi.
Muhalefete ilk kez Ak Parti’nin de sendeleyebileceğini gösterdi. Psikolojik üstünlüğü kısa süre de olsa kaybetti .
1 Kasım için Haziran seçimlerindeki hatalarını kısmen telafi etmeye çalıştı. Adayları ve seçim vaatlerini değiştirdi.
Açıkçası Ak Parti’ye 7 Haziran’da oy verenlerin 1 Kasım’da oy vermemeleri için herhangi bir gerekçe bulunmuyor. Yani Ak Parti oy kaybetmez. Peki oy kazanabilir mi?
Nasıl olsa Ak Parti seçimi kazanır ama ben onlara bu seçimde oy vermeyeyim diyen muhafazakar bir bloğun varlığı biliniyor. Bu kitle tekrar Ak Parti’ye dönecektir. Çözüm sürecinin bitmesiyle istikrarsızlıktan da rahatsız olan bir kısım MHP seçmeni de Ak Parti’ye yönelecektir.
AK Parti’nin bu seçimde oyunu yükselteceğini rahatlıkla söyleyebiliriz. Ancak bu milletvekili sayısına ne kadar yansır, Ak Parti’nin tek başına iktidar olmasına olanak sağlar mı göreceğiz.
Sonuç:
1 Kasım’ın kaderini belirleyecek seçmen kitlesinin çoğunlukla MHP seçmeninin olduğunu rahatlıkla söyleyebiliriz.