IRKÇILIK
Irkçı: İnsan ırklarının renk ve fiziki şekli esas alınarak, birbirilerinden üstünlüğünü temel alan kişilere verilen addır. Irkçı insanların göstermiş olduğu bu tutuma da, ırkçılık denilmektedir.
Irkçılık genel olarak, kendi ırkının diğerlerinden üstün olduğuna ve diğerlerine tahakküm etmeye hakkı bulunduğuna inanılan, inanç veya bu değerleri kabullenmektir. Irkçılık, kendi kanını taşıyan, aynı dili konuşan ve aynı soydan gelenlerin başka soylardan gelenleri, aşağılaması olarak ta algılamaktır. Örneğin; Afrika kökenli halkı suiistimal eden Amerikalıların, bunları hakir görmeleri ve köle olarak satmaları, Yahudilerin, kendilerini diğer milletlerden üstün, Almanların ( Nazilerin ), Yahudileri ve Alman olmayan yani mavi gözlü ve sarışın bulunmayanları, Yunanlıların Yunanlı olmayanları hakir görmeleri gibi hususları içermektedir. Yani bir soyun, diğer bir soyun yapısına, rengine, diline, dinine göre ayrıştırılmasıdır.
Irkçılık, bir ırkı diğer ırklardan üstün görerek, diğer ırktan olanlara göre, daha fazla haklara sahip olunması halidir. Bunun için İslamiyet ırkçılığı yasak etmiştir. Yani İslamiyet de, ırkçılık yoktur. Çünkü Allah indinde herkes, insan olarak, birbirine eşittir. Bu nedenle de, ırk ve millet üstünlüğü kabul edilmez. Bu konu, Kur’an-ı Kerimin HUCURÂT / 13. ayetinde,
“ Ey insanlar! Biz sizi, bir erkekle bir dişiden yarattık. Ve örfler yoluyla tanışıp kaynaşasınız diye sizi milletlere, boylara ayırdık. Hiç kuşkusuz, Allah katında en seçkininiz, sakınılması gereken şeylerden en çok sakınanızdır. Allah her şeyi bilir, her şeyden haberdardır. “
Buyrulmuştur. Ayette geçen takva ise, Allaha inanıp, Onun emir ve yasaklarına riayet etmek, kısacası, haramlardan sakınmak olduğuna göre, yapmamız gereken bir husustur. Bu ayetin emri bütün insanlaradır. Sadece iman edenler kastedilmemektedir. Konuyla ilgili olarak rivayet edilmiş hadislerde bulunmaktadır.
İslam dini ırkçılığı yasaklamıştır. Çünkü ırkçılık ayrımcılıktır. Kardeşliğe engeldir. Fitneye sebep olur. Dayanışma, yardımlaşma ve merhamet duygularına yer vermez. Irkçılık ilkel bir düşüncedir. Dinimize göre insanlar Allah’ın kullarıdır. Esas olan ise, takva ve kardeşliktir. Bu nedenlerle, Kur’an-ı Kerim’in HUCURÂT / 13, MAİDE / 8, HUD / 45- 46 ve MÜ’MİNUN / 101 ayetleri, bu konuda yasaklama ve açıklık getirmiştir.
Yukarıda izah olunan hususlar birlikte değerlendirildiğinde, bir milletin kendi adıyla anılması ırkçılık sayılmaz. Irkçılık yapılması için, kendi soyunu başka soylardan, yani kendi milletini başka milletlerden üstün görmesi gerekmektedir.
Üç Kıta üzerinde 600 seneden fazla hâkimiyet kuran Türkler, hiçbir zaman kendilerini diğer milletlerden üstün görmediği gibi, aksine hak, hukuk, adalet sağladığı da bilinen bir gerçektir. Buna rağmen, Türklerin bu hâkimiyetini hazmedemeyenlerin, bu başarıyı üstün görme zannetmeleri, kendilerinin bileceğidir. Yapılmak istenense, Türk isminden hazlanmayanların, onun konuşulmasını istemediklerinden kaynaklanmasıdır.
İşin aslı bu iken ve İngiliz’im, Fransız’ım, Acem’im, Arap’ım, Yahudi’yim, İtalyan’ım gibi sözler, ırkçılık sayılmazken, Türk’üm demenin neresi ırkçılıktır. Bu kelime bir milletin şerefli adıdır. Beni üzense, Türk olanlardan bazılarının dahi, bu kelimeyi kullanmadan çekinmeleridir. Ben, bu kelime ve bu milletten bahsetmekten şeref duymaktayım. Çünkü Türk Tarihi, gelmiş ve geçmişi yani mazisi ile tertemizdir. Cenab-ı Allah’ın takdirine, Peygamberin övgüsüne mahzar olmuş bir millettir.
Söylenmek istenen ise, diplomalı cahillerimiz ile okumayı sevmeyen, bilgiye önem vermeyen, onun bunun, yalan, yanlış sözlerine inanarak hareket eden Kara cahil vatandaşlaradır ki, niçin başkalarının sözleriyle, asil ve şerefli isminizin rencide olunmasına rıza göstermektesiniz.
Özet olarak şunu söylemek isterim ki, Türk’üm demek ırkçılık değildir. Bu isim bir milletin (Soyun ) ismidir. En eski isim olup, konuluşu itibarıyla dine dayalı vasfı da vardır. O nedenle utanmak değil, övünmek gereken bir isimdir.