Türkiye ve Katil Osman

 Ülke yönetmek akıl, sağduyu ve serinkanlılık gerektirir. Çünkü memleket meselelerinde faturayı yönetenler değil maalesef yönetilenler öder.

  Suriye’nin zalim devlet başkanı Esat’ın halkına yaptığı zulüm ortada.

  Kendisi yoğun güvenlik tedbirleri altında ailesiyle konfor içerisinde yaşamaya devam ediyor.  Ancak halkı ve ülkesi tam bir kaosun içinde. Yüz binlerce ölü ve milyonlarca göçmen, mülteci var.

 Esat’ın yanlışları bugün sadece kendi insanını ve kendi ülkesini değil bütün yakın coğrafyayı ateşe attı. Bu ateşin de yakın zamanda söneceği yok.

 Rusya ile yaşadığımız son kriz bölgedeki dengeleri alt üst edecek nitelikte.

  Belli ki bizimkiler “bir tepki göstermezsek Rusya burayı yol eder” düşüncesiyle uçağı düşürdü. Toplumun büyük kesiminde bu ikinci “van münit” olarak yorumlandı.

 İsrail’le yaşanan “van münit” olayı sözel bir tepki idi. Emperyalizme kafa tutarken bile emperyalizmin dili olan İngilizceyi kullanmış olsak da bu hareket kötülüğe dilimizle bir müdahale idi.

 Ancak Rusya krizinde çok somut bir eylem var. Milletçe pek öyle düşünmesek de Uluslar arası alanda  “van münit”ten daha etkili sonuçları olacak bir hareket yaptık.

 Umarım devleti yönetenler bu eylemi her türlü olasılığı değerlendirerek yapmışlardır. Eğer bunu devlet aklıyla değil de Katil Osman mantığıyla yaptılarsa vay halimize!

 Bu Katil Osman kim mi?

 Katil Osman, yazar Sabahattin Ali’nin bir öyküsü ve kahramanı.

 Katil Osman; kabadayı geçinen, herkese meydan okuyan, her tartışmada eline bıçağı alıp “yakarım ulan, öldürürüm ulan” diye bağırmasına rağmen hiçbir şey yapamadığından asla ciddiye alınmayan biri.

 Bu yüzden hep alay konusu olmuş, Katil Osman lakabı ona katil olduğu için değil de alay amacıyla takılmış.

 Günlerden bir gün Osman’ın bir hiç uğruna birini bıçaklayıp öldürdüğü haberi gelir. Herkes Osman’ın bunu niçin ve nasıl yaptığını merak eder.

 Osman’la sohbet edip onu aldığı cezadan dolayı teselli etmeye çalışan birine Katil Osman’ın verdiği cevap düşündürücüdür:

-Bırak boş konuşmaları, ağabey!- dedi. -Bu kadar sene hiç yoktan adımız katil diye söylendi; artık önüne gelen benimle dalga geçiyordu. Gözüm kızıp birinin üstüne yürüsem, herifin kılı bile kıpırdamıyor, ‘senin gibi lafla adam öldürenleri çok gördük!’ diyordu. Memleketin bir kabadayısının yüzüne bakacak halim kalmamıştı. Allah rahmet etsin, Hüsamettin’le görülecek bir hesabım yoktu, ama bu vukuat bana lazımdı.

Evet, hikayenin sonunda da şöyle denir:

-kimi adam öldürdüğü için katil diye anılır, kimi adı katile çıktı diye adam öldürür.

 Umarım, devlet erkanı Rusya krizini bir Katil Osman psikolojisiyle değil de “stratejik akıl” ile yönetmişler ve yöneteceklerdir.