Türkiye, medeniyet köklerinden gelen “Sosyal Devlet" olma özelliğinin en muhteşem örneğini Çocuk Evleri Sitesinde gösteriyor.
Bu haftasonu Pursaklar’da, Çocuk Evleri Sitesini ziyaret ettik. Çocuklarla sohbet ettik. Engelli bölümlerini, atölyelerini, yaptıkları el emeği çalışmalarını, özellikle yoğun bakım bölümlerini gördük. “Aldığımız her nefes için ne kadar şükretsek azdır.” Gerçeğini iliklerimize kadar hissettik.
Sosyal devlet anlayışı ile, dünyada bir benzerini göremeyeceğimiz, eşsiz bir hizmet sergileyen yetkililerimizi, evlerde o çocuklara, tertemiz bir ortam sağlayan, büyük fedakarlık ve özveriyle çalışan personeli, idarecileri ve emeği geçen herkesi yürekten kutluyorum.
Sosyal devlet tamam. En büyük ihtiyaç, sosyal insan.
El VEDÛD olan Allah, insanı Alak'tan yarattı. Alak kelimesi sosyolojik olarak, yakın sevgi, ilgi ve alaka anlamlarını barındıran bir kelimedir. İnsanı hayata bağlayan en güçlü his, yaratılıştan gelen bu ihtiyaçtır.
Bunun için, Sevgi Evlerindeki çocukların en büyük ihtiyacı, yakın ilgi ve sevgidir. Anne baba sevgisi ve aile ortamıdır.
Yıllar önce izlediğim bir programda, kamerayı ve elinde mikrofonla haberci kadını gören çocuklar uzun koridorun diğer ucundan koşarak geliyorlardı. En önde koşan kız çocuğu , haber spikeri kadının bacaklarına sıkıca sarılıp, başını yukarı kaldırdı. Bir şey isteyeceği yüzünden ve gözlerinden okunuyordu. Acaba ne isteyecek diye düşünürken. Duyduğum kelimeler zihnime öylesine kazındı ki. Ölünceye kadar unutmayacağım bir sahne oldu o an. Bir insanın, hatta bir çocuğun ilk defa gördüğü insandan böyle birşey isteyeceğini asla tahmin edemezdim.
- “Hadi beni sev.”
Evet sevgi dilenen bir çocuk.
Yıllar önce ekranlarda şahit olduğum manzaranın bir benzerini bugün bizzat yaşadım. Bir anda kolumdan bacağımdan tutup etrafıma üşüşen ve sevgi açlığını, anne baba şefkatine olan hasretlerini, gözlerinden okuyabildiğim çocuklar gördüm. Sizden gördükleri bir tebessümle, gözlerinde oluşan muhteşem parıltı, gerçekten görülmeye değer.
Sosyal devlet olma gereklerini yerine getiren yetkililere, biz ne yapabiliriz? diye sorduğumuzda, aldığımız iki önemli cevap vardı.
1. Koruyucu aile olmak. Yetimlerin ve tüm insanlığın efendisi, Efendimiz (sav)in hem koruyucu ailede büyüdüğünü ve kendisi evlenip yuva kurduğunda, Hz.Ali ve Hz. Enes’e (ra) koruyucu aile olduğunu hatırlattılar. Devletimizin koruyucu aile olmak isteyenlere birçok imkan ve fırsat sağladığını ifade ettiler.
2. İkinci olarak, o çocukların acilen ve en önemli ihtiyacı, onlara ilgi ve şefkatle rehberlik edecek gönül eri öğretmenler.
Ben buradan bütün öğretmen kardeşlerime sesleniyorum. Öğretmenlik mesleğinin zekatı olabilecek bu fırsatı lütfen kaçırmayın.
Ziya Paşa'nın: “Gitmediğin yer senin değildir.” Düsturunca, her eğitimcinin ve öğretmenin mutlaka gidip görmesi gereken yerler oralar.
Sahip olduğumuz imkanların, fırsatların değerini anlamak için bu ziyaretleri en kısa zamanda yapmak ve eğitimci olarak o çocuklara sahip çıkmak lazım.
Doyumsuzluğa, tüketim çılgınlığına, hiçbir şeyden memnun olamayan öğrencilerimize ve kendi çocuklarımıza, anne, baba, evlat, birlikte olmanın, aile olmanın ne demek olduğunu anlamak ve anlatmak için çok önemli bir adım oldu bizim için.
“Olmaya cihanda devlet, bir nefes sıhhat gibi.” Sözünün tüm gerçekliğini, Akıl ve vücut sağlığımızın dünyada hiçbir şeye değişilemeyeceğini bir kez daha anlamamızı sağladı.
Derler ki, insan oğlu sahip olduğu şeylerin gerçek değerini, ancak kaybedince anlarmış. Elimizde olan fırsatların, sahip olduğumuz tüm güzelliklerin değerini, kaybetmeden anlamak ve anlatmak için, mutlaka gidip görelim.
“Evlerin en hayırlısı, yetime iyi davranılan evdir.”
Hiç kimsesi olmayan yetimin, kimsesi olmak, insan olmanın, insanı yeryüzünde halife kılan Allah'ın halifesi olmanın gereğidir.
Allah'ın halifesi olan insan, yeryüzünde Allah adına iş yapan en şerefli varlıktır. Yetimlerde, halife olan insana, Allah'ın çok özel emanetidir.
Selam olsun, emanete sahip çıkanlara.
