Anadolu’da bir söz vardır. Bir işin –aslında- olmasını istemediğiniz halde yapılmasını istediğiniz zamanlar olduğunda tepki sadedinde söylersiniz. Anadolu irfanı, sayfalarca izaha gerek duymadan karşısındaki insanın aslında yapma-ma-k istediğini, söylemeye çalıştığını bir çırpıda izah eder günlük hayat diliyle.. Bu cümlelerden birisi de “Bütünü bölme, yarımı yeme, Ye Allah’ını seversen ye!” sözüdür.
MEB, son süreçte Yönetici Atama Yönetmeliği ile ilgili büyük büyük laflar etti. Ehliyet/liyakat dedi; mülakatlara dair cümleler kurdu ve sınavı merkeze alan bir atama yönetmeliği ortaya koydu.
“Körün istediği bir gözdü Allah verdi iki göz!” hesabı bizi en iyi bildiğimiz yerden sınamaya kalktı Bakanlık. Akademik hizmet sendikacılığı ile farkını cümle alemin bildiği, hazırladığı kitaplar ve hazırlık kursları ile eğitim camiasının –üyemiz olsun olmasın- tamamının takdirini kazanmış bir sendika olarak tüm teşkilatımız ile birlikte hazırlıklara başladık. Bir taraftan uzaktan eğitim, diğer taraftan lokalde verilecek yüz yüze eğitimler ile üyelerimizi sınavlara hazırlama telaşesine düşmüşken sevgili bakanlığımız, -akşam düşünüp sabah uygulamaya koyan acemi yöneticiler misali- Meslek Liseleri’ne, Meslek dersleri öğretmeni olanların yönetici olarak atanmasını temin edecek bir değişikliğe gitti. İlk bakışta kulağa hoş gelen bu değişiklik, dikkatlice incelendiğinde kendi içinde tutarlı olmaktan uzak acelece çıkarılmış bir yenilik(!) olduğu anlaşılacaktır.
Mesleki eğitimin acelece planlanmış LGS ile talep sorunu yaşadığı ortada iken, bu soruna odaklanmak yerine hiçbir pedagojik gerekçe öne sürmeksizin, bu okulların kültür dersleri öğretmeni olan yöneticilerine -adeta- fatura kesildi. Çocuk cerrahı bir profesöre emanet edilen mesleki eğitim, yaptığı bu değişiklik ile sahada yıllarca bu okulların yükünü çeken, devletine güvenerek 4 yıllığına yönetici olarak görevlendirilen kültür dersleri öğretmenlerini sükutu hayale uğratarak ikinci 4 yıllığına atanma haklarını elinden almış oldu. Bu insani olmayan durum tespitini bir kenara bıraktığımızda dahi, kendi içinde tutarlı olduğu tartışma götürecek bir başka garabeti nasıl izah edeceğiz?
Mesleki eğitimi bir bütün ve yekpare olarak ele alan bu değişiklik, elektronik mezunu ya da -eski ifadesiyle söyleyecek olursak- motor öğretmeni olan bir yöneticiye, Sağlık Hizmetleri alanında eğitim veren bir meslek lisesine de konaklama/seyahat alanında eğitim veren bir meslek lisesine de yönetici olarak atanabilme imkanı sunuyor. Oysa 4 yıllık tecrübe ile bir DKAB öğretmeni de, öğretmen olarak atanabilme imkanına sahip Coğrafya branşına sahip yönetici de, farklı meslek dallarından mezun diğer yönetici adayları gibi pekala bu okullarda yöneticilik yapabilir. Branşlar arası husumete sebep olan bu değişiklik, geçmiş deneyimlerimizin ışığında ele aldığımızda Bakanlığın başını ağrıtacak bir gündem olacağı ortada.
Sözün başında, Anadolu irfanından çıkan bir deyimden bahsederek giriş yapmıştık. Yeri geldi tekrarında fayda var. Lakin bu sefer, bu sözü akla getiren Bakanlığımızın yeni icadından bahsederek o kadim deyime atıfta bulunalım istiyorum. MEB, Meslek liseleri üzerinden yönetici atama yönetmeliğinde yapılan mini değişikliğin hazmedilmesini beklemeye dahi gerek duymaksızın, “Yedi kocalı Hürmüz” ü andıran yönetici-/öğretmen atama şekli ortaya koyan, İTO, İSOV ve değişik üniversitelerle işbirliği yaparak protokol meslek liseleri namında bir icat çıkardı ortaya.
Peki, iş bu noktaya gelince sınav yapmanın ne alemi var erenler?!..
Bir taraftan ataması doğrudan Bakanlığa devredilen proje okullar, diğer taraftan kimi kurullar marifetiyle atama yapılabilecek protokol meslek liseleri, öte yandan 4 yıl boyunca yönettiği okula bir daha atanabilme imkanı verilmeyen okul müdürü ve müdür yarımcıları. Üzerine sos sadedinde –eğer son dakika değişikliği olmazsa- yarın teklif edilmediklerinde yöneticilikleri düşecek olan ve an itibariyle Ek 1 üzerinden tercih imkanı verilmeyen mevcut proje okul yöneticileri.
Eh! Ne diyelim?!..
Duyduk, duymadık demeyin; Artık sınav var. Herkes ehliyet ve liyakat üzere yönetici olabilecek..
Etmeyin beyler! Bari dürüst olalım birbirimize. Olup bitenlerin tek bir izahı var O da şudur;
Bütünü bölme, yarımı yeme! Ye Allah’ını seversen ye!….